بتن گوگردی Sulphur Concrete
بتن گوگردی شامل گوگرد و سنگدانههای ریز و درشت و فاقد آب و سیمان است. پودر گوگرد و سنگدانهها در یک مخلوط کن معمولی، که با یک گرم کن تجهیز شده، طوری مخلوط میشوند که دمای مخلوط به 140 درجه سلسیوس برسد.در این دما، مخلوط یکنواختی تشکیل می شود که می توان آن را در قالب ریخت.
روش دیگر آن است که از قبل درشت دانهها را به آرامی تا 180 درجه سانتیگراد حرارت داده و آن را به داخل مخلوطکن بریزند. پس از آن به مقدار کافی گوگرد و سپس ریزدانهها اضافه شوند و در آخر مادهای که بتواند کارایی را افزایش دهد، مانند دوده سیلیسی اضافه شود. در هنگام بتنریزی، قالبها مقدار بیشتری پر میشوند، زیرا گوگرد در ضمن سرد شدن منقبض میشود.
بهترین نسبت وزنی اجزاء 20% گوگرد، 32% ریزدانه، 48% درشتدانه و 50% دوده سیلیسی میباشد.
جدول مشخصات بتن گوگردی
خصوصیت | حدود |
مقاومت فشاری، ( MPa (Psi ) | (10200-4000) 70-28 |
مدول گسیختگی، ( MPa (Psi ) | (1400-400) 10-3 |
مقاومت کششی مستقیم، ( MPa (Psi ) | (1200-400) 8-3 |
مدول الاستیسیته، ( GPa (10-6 psi ) | (5/6-9/2) 45-20 |
مدول الاستیسیته، ( 10-6 ºC (10-6 ºF) | (19-4) 35-8 |
ضریب انتقال حرارتی (J/m2s ºC/m (BTU/ft2h ºF/ft) | (56/1-23/0) 2-4/0 |
جذب آب، درصد | 6/1-0 |
در مقایسه با بتن معمولی، آهنگ کسب مقاومت بتن گوگردی سریعتر است و در شرایط حرارت و رطوبت معمولی، 90 درصد مقاومت خود را در 6 تا 8 ساعت بدست میآورد. مقاومت بالا در سنین اولیه، و پایایی مناسب شیمیایی، بتن گوگردی را برای مصرف در قطعات پیش ساخته، و مصرف در کارخانههای صنعتی، مناسب میسازد.
از معایب بتن گوگردی شکنندگی، خزش زیاد و اثر خورندگی بر فولاد در شرایط مرطوب، است. همچنین، بتن گوگردی دارای نقطه ذوب پائینی در حدود 119 درجه سانتیگراد است و در دمای بیش از 100 درجه سانتیگراد، مقاومت کاهش یافته و مستعد احتراق میشود و گازهای سمی تولید میکند.
مقاومت بتن گوگردی در مقابل یخزدن و آبشدن کم است.