شیشهکاری
شیشه ماده ایست که از حرارت دادن کربنات سدیم، آهک و ماسه تا دمای ذوب و گداز ساخته میشود و سپس شیشه مذاب با کشش، ریختن، غلتککاری یا جاری شدن بر بستری از قلع مذاب به صورت جام درمیآید.
شیشه به عنوان رکن اصلی در تهیه پنجره و گاهاً قسمتهایی از درها جای بحث و بررسی بسیار دارد. شیشه تنها مادهایست که علاوه بر عایقبندی صوتی و حرارتی تا حدودی نور را کاملاً از خود عبور میدهد و روشنایی فضای داخل منزل را فراهم مینماید.
در شهرهای پرجمعیت و شلوغ که آلودگی هوا شدید و محبوس میباشد شیشه باید 2 تا 3 مرتبه در سال تمییز و پاک شود و بهتر است از ابر و مواد پاککننده معمولی استفاده گردد. در هنگام شستشو اگر قاب از نوع چوبی باشد باید دقت کافی داشت. شیشه نباید با آب فشار قوی و مواد زبر شسته شود. از مواد الکل دار جهت پاک کردناستفاده می شود.
مواد و مصالح شیشهکاری
عملیات نصب شیشه در پنجرهها، درها و درگاهیها را شیشهکاری مینامند. شیشه باید با چنان دقت و اندازهای بریده شود که یک فاصله باریک در میان لبههای آن و دو راهه قاب وجود داشته باشد تا بدین ترتیب امکان سازگاری با تغییرات موجود در لبه قاب و شیشه و نصب ساده آن در مکان خود فراهم گردد.
ابزارآلاتی که برای شیشهکاری مورد نیاز است عبارتند از:
الماس شیشه بری، گوه، گیره نصب شیشه، وسایل محکم نمودن شیشه، نمد و غیره که هنگام کار با شیشه حتماً به وجود آنها احتیاج است.
ضمناً مصالح انعطافپذیر مثل بتونه و انعطافناپذیر از قبیل زه فلزی یا چوبی دور شیشه جزء مواد لازم برای نصب شیشه هستند که وجودشان ضروری است.
بتونه روغن برزک
این بتونه از ترکیب روغن برزک و پرکننده مخصوص ساخته میشود. این نوع بتونه جهت شیشه کاریهای سنتی نما همراه با چارچوبهایی از جنس چوب نرم و چوب سخت ( با قابلیت جذب و فروبری) به کار میآید. این بتونه را به شیشه و اطراف آن میچسبانند اما بایستی احتیاط نمود تا زیاد به چاقوی بتونه و دستهای فرد شیشه کار نچسبد.
زمانی که چارچوب(قاب) شیشه مقداری روغن را به خود جذب نمود میتوان گیرش اولیه بتونه را کنترل و چک نمود. لاک الکل، رنگ از آسترهای آکریلیک را نبایستی به عنوان آستر اولیه بکار برد زیرا موارد ذکر شده سطح الوار چوب را آببندی نموده و آن را نفوذناپذیر میسازند.
از طریق برخی از روشهای محافظتی بر روی آسترها و چوب میزان تخلخل چوب به حد افراط پائین آمده و مانعی بر گیرش بتونه روغن برزک خواهد بود. در برخورد با چنین مواردی بایستی از بتونه پنجره فلزی استفاده نمود.
لازم به ذکر است که نباید بتونه روغن برزک را برای چوبهای سخت نفوذناپذیر نظیر چوب ساج بکار برد.
پس از گذشت هفت تا بیست و یک روز از زمان استفاده از این نوع بتونه، یعنی زمانی که گیرش کامل خود را یافته و کاملاً سخت شده است بایستی بر روی آن رنگ زد، بهترین روش آن است که 28 روز بعد از شیشهکاری نیز از اندودهای پرداختی استفاده نمود. در صورت عدم اعمال این کار ظرف مدت کوتاهی بتونه چسبندگی خود را از دست داده و ریزش پیدا میکند.
بتونه پنجره فلزی
تمایز بین بتونه پنجره فلزی با بتونه روغن برزک در آن است که این نوع بتونه، خاص سطوح غیرمتخلخل میباشد. بتونه مخصوص پنجرههای فلزی که از تلفیق روغنهای سبزیجات خاص ساخته میشود، برای چارچوبهای فولادی، چوبی و بتونی آببندی شده بکار میآید.
اما بایستی توجه داشت که نباید از این بتونه برای چارچوبهای آلومینیومی، استیل، برنز، پلاستیکی استفاده نمود. به محض اینکه بتونه سخت شده و گیرش خود را بدست آورد (معمولاً ظرف 7 تا 14 روز) بایستی آن را رنگ کاری نمود و 28 روز بعد نیز آن را با اندودهای پرداختی پوشش داد. چنانچه از بتونههای رنگ شده تزئینی استفاده گردد میبایستی دوبار از لاک الکل شفاف استفاده کرد.
در اکثر مواقع لاک الکل چوب ظرف یکسال از بین میرود. از این رو بایستی تحت شرایط بهینهای آن را بکار برد و در صورتی که رنگ کاری یا جلاکاری بر روی بتونه اعمال نشود پس از مدتی چسبندگی و گیرش خود را از دست داده و ریزش پیدا میکنند.
البته بایستی خاطر نشان ساخت که رنگ و جلا در زمره وظایف شیشه کار محسوب نمیگردد.
در این نوع بتونه میتوان از پودرهای تسریعکننده استفاده نمود که به میزان قابل ملاحظهای زمان گیرش را کاهش میدهد. البته این کار زمانی مثمرثمر واقع میگردد که حفاظتهای لازم در برابر ارتعاش اعمال شود و یا اینکه قبل از موعد مقرر آن را رنگ نمود.
برای رنگ کاری تمامی بتونههای استاندارد مخصوص پنجرههای فلزی از یک شیوه استفاده میشود اما زمان مناسب آن ممکن است بسته به توصیه و سفارش تولیدکنندهها با یکدیگر تفاوت کند.
البته با اعمال یک سری فرمولهای خاص میتوان زمان رنگکاری را در جایی که لازم شناخته میشود، به تعویق انداخت.
ترکیبات انعطافپذیر (نرم) شیشهکاری
الف- ترکیبات (جسم) بدون گیرش
از آن برای اتصال بین درزها و یا در شیارها جایی که شیشه برای محدود ساختن تکانهای ساختاری جرارتی بکار میآید و نمیتوان از بتونههای فوقالذکر استفاده نمود کمک گرفته میشود.
این ترکیب را میتوان برای شیشههای کنترل خورشیدی، واحدهای شیشهای عایقی و انواع خاص پانلهای توپر بکار برد.
همچنین در زمانی که بایستی رنگ کاری از زمان مقرر برای بتونههای فوقالذکر به تعویق افتد. باید برای پوشش درزها از این نوع ماده استفاده نمود. از دیگر کاربردهای آن شیشه کاری چراغهای سقف گلخانهها میباشد.
این مواد ظرف مدت 5 تا 7 روز یک قشر مقاوم در برابر گرد و خاک را بر روی سطح ایجاد نموده و در زیر این لایه، خود نرم و انعطافپذیر باقی میماند. که به همین علت تنها برای شیشهکاری سقف مناسب جلوه مینماید. به راحتی توسط دست، چاقو یا دیگر ابزار مربوطه قابل استفاده بود و به شیشه، فلز و سطوح چوبهای آببندی شدهای که تمیز و خشک باشند میچسبد.
با ایجاد قشر محافظ معمولاً دیگر لزومی برای رنگ زدن نمیباشد، بنابراین کاربرد وسیع این ماده در پنجرههای آلومینیومی، فولادی لعاب خورده و از جنس چوب سخت و همچنین برای ساختارهای دیوار پردهای بکار میآید. در صورت لزوم نقاشی و رنگکاری بایستی به محض اینکه لایه محافظ شکل میگیرد آن را رنگ کرد. باید رنگهای متنوع مناسب کار در دسترس باشد.
اکثر ترکیبات جدید شیشه کاری که بدون گیرش میباشند در جهت ایجاد یک آببندی انعطافپذیر درصدی از رزین و روغن پرکنندهها را در خود دارد.
بقاء ویژگی عدم گیرش آن بسته به مقدار مورد استفاده آن دارد. حداقل 3 میلیمتر تا حداکثر 5 میلیمتر ضخامت از این ماده را بایستی به هر دو طرف شیشه اعمال نمود و ماده بایستی تا لبههای شیشه امتداد یابد و یک اتصال محکم را بدون جاگذاشتن یک فضای خالی بوجود آورد.
ب - مواد پلاستیکی شیشه کاری
این مواد پلاستیکی برای شیشههای تک به کار میرود و در زمانی که ماده شیشه کاری رنگ نمیشود و یا اینکه بایستی دیرتر از زمان مقرر و معین برای بتونهها رنگ شود به کار میآید. ابتدا این ماده ظرف دو تا سه روز یک لایه مقاوم دربرابر گرد و خاک را بر روی سطح شکل داده و در زیر سطح خود نرم باقی میماند.
برای شیشه کاری سقف یا در جاهایی که در معرض دید نبوده و مشمول خسارات و آسیبهای اتفاقی نخواهند بود بکار میآید. زیرا چنانچه در نما به کار برده شوند زمان طولانیتری نسبت به بتونههای گیرشی و در مدت زمان طولانی که نرم میمانند و آسیبپذیرتر خواهند بود.
در صورت لزوم رنگ، بایستی به محض آنکه قشر و لایه محافظ شکل میگیرد آن را رنگ زد و برای اینکار باید رنگها و سایههای متنوع مناسب با کار در دسترس باشد.
استحکام این مواد بسته به میزان مورد استفاده آن میباشد. حداقل 3 میلیمتر تا حداکثر 5 میلیمتر ضخامت از آن باید برای هر دو طرف شیشه و تا امتداد لبه شیشه و با ایجاد یک اتصال محکم بدون جایگذاری هرگونه فضای خالی اعمال نمود.
درزگیرها
موادی هستند که توسط اهرمهای فشاری(تفنگی) جهت پوششگذاری و درزگیری بکار میآیند. این درزگیرها همراه با آسترها و مایعات تمیزکننده اغلب محتوی مواد خطرناک و سمی میباشند و به شیشهکاران هشدار داده میشود که بعد از استفاده از این مواد و قبل از کشیدن سیگار و خوردن غذا حتماً دستهای خود را بشویند و از عدم آلودگی لباس با این مواد اطمینان حاصل نمایند.
در این ارتباط تولیدکنندهها سفارشات خاصی دارند که بایستی رعایت گردد.
- درزگیر تک جزء (گرمایی)
این نوع درزگیرها متشکل از پلی سولفید، سیلیکون و یا یوریتان و اورههای نرمال هستند و تحت یک واکنش شیمیایی یک ماده درزگیر مقاوم و سخت تشکیل میدهند.
جهت نیل به یک درجه چسبندگی بهینه، بایستی از اندودکاری و یا از افزودنیهای سطحی مشابه استفاده نمود که عموماً موجب ایجاد خصایصی چون انعطاف پذیری (نرمی)، ارتجاعی و ویژگیهای شبه لاستیک میگردند.
1- پلی سولفیدها نسبت به اشعه مستقیم نور خورشید، آب و بسیاری از محلولهای نمک آلی، اسیدهای ملایم و قلیاها، حلالها و سوختهای روغنی از خود مقاومت بالایی نشان میدهند.
جائیکه نور خورشید از شیشه عبور کرده یا از آن منعکس میگردد بایستی جهت رسیدن به حد بهینهای از استحکام برای درزبندی از آسترهای اندودکاری استفاده شود.
جهت بازسازی کار میتوان از درزگیرهای دیگر بر روی درزگیر قبلی استفاده نمود. زمان رساندن گرما نیز تقریباً 14 تا 21 روز تحت شرایط مکانی نرمال میباشد.
2- سیلیکونها در دماهای c° 200-60 از خود خصایل لاستیکی بروز میدهند. ضدآب (واترپروف) بوده و میتوان از آن در اتصالات و درزهایی که دائماً در آب شناور میباشند استفاده نمود.
همچنین در برابر محلولهای نمک، اسیدهای ملایم و قلیاها و همچنین نسبت به اشعه خورشید که مستقیماً تابیده یا منعکس شده، مقاومت خوبی نشان میدهد.
معمولاً بر رو ی شیشه، سرامیک، آلومینیوم و استیل نیاز به اندودهای سطحی نمیباشد. دیگر سطوح نظیر پلاستیکها و برخی از فلزات مستلزم آسترهای خاصی میباشند. درزگیرهای جدید به راحتی به درزگیرهای قبلی نمیچسبد.
زمان رساندن حرارت نیز معمولاً از 5 تا 7 روز تحت شرایط مکانی نرمال میباشد. رنگ نیز به درزگرهای سیلیکونی نمیچسبد. واکنش گرمایی سیلیکون خود منجر به تولید مواد فرار میشود که ممکن است موجب آسیب شیشههای متورق فلزکوب شده گردند.
3- پلی یوریتانها هنوز در حال تکامل و پیشرفت میباشندکه در مورد خواص و ویژگیهایشان باید به تولیدکنندههای آنها مراجعه نمود. این درزگیرها مقاومت بالایی در برابر خراشیدگی و مواد شیمیایی دارند و معمولاً آسترها را جهت حصول اطمینان از استحکام چسبندگی برای شیشه و چارچوب به کار میبرند.
درزگیرهای جدید و تازه را نمیتوان به راحتی بر درزگیرهای قبلی اعمال نمود. مدت زمان رسیدن حرارت نیز معمولاً در دامنه 7 تا 14 روز تحت شرایط نرمال مکانی میباشد.
- درزگیر دوتایی (دو جزء) گرمایی
درزگیرهایی از این نوع متشکل از دو جزء بوده که زمانی که با یکدیگر آمیخته میشوند از واکنش صورت گرفته یک ماده لاستیکی تولید میگردد. در طول فرایند ترکیب میبایستی ترجیحاً از ابزار مکانیکی خاص این کار و یا از دریلهای با دور کم استفاده نمود.
سرعت بالا و مدت زمان طولانی برای اختلاط موجب میگردد تا طول عمر درزگیر کاهش یابد. البته طول عمر درزگیر و مدت زمان رساندن حرارت به آن هر دو متأثر از دما و رطوبت میباشد. بطورکلی هوای گرم و شرجی موجب کوتاه شدن طول عمر و هوای سرد و خشک، موجب بلند شدن طول عمر آنها میگردد.
1- درزگیرهای پلی سولفید دو جزء، با رسیدن حرارت یک ماده لاستیک مانند ارتجاعی سخت را با حفظ انعطافپذیری آن در دمای c° 100-40 تولید مینماید. این نوع درزگیر نسبت به نور خورشید، آب و بسیاری از نمکهای آلی، اسیدهای ملایم و محلولهای قلیایی و سوختهای روغنی مقاومت خوبی نشان میدهد.
به سطوح بسیار تمیز و خشک نظیر آلومینیوم، استیل و سرامیک نیز به خوبی میچسبد ولی معمولاً آجرها، بتن و دیگر سطوح متخلخل نیاز به اندودکاری دارند. درزگیر جدید و تازه به راحتی بر روی درزگیرهای تمیز میچسبد.
2- پلییورتان دو جزء با رسیدن حرارت، یک لاستیک ارتجاعی سخت را تشکیل میدهد. این درزگیر در برابر رطوبت مقاوم بوده و در برابر اشعه ماوراء بنفش میزان مقاومت آن متغیر میباشد و ممکن است از کیفیت آن کاسته شده و تغییر رنگ نیز ایجاد شود.
جهت نیل به استحکام بهینه چسبندگی، به شیشه یا سطوح دیگر بهتر است از آسترکاری استفاده شود.
زمان رساندن حرارت به آن 7 تا 14 روز در شرایط نرمال مکانی میباشد.
ورقهای نواری پیش ساخته
اشکال و صورتهای مختلف این نوارها و قطعات قالبی در مواردی خاص برای شیشهکاری استفاده میشود.
(مواردی چون واحدهای شیشهای عایق، ساختارهای خاص دیوار و شیشهکاری سقف) که از انواع آن میتوان به موارد ذیل اشاره نمود:
- نوارهای ماستیک
- قطعات توپر قالبی
- قطعات پلاستیکی یا لاستیکی گسترش یافته
- نوار ماستیک مسلح
واشرهای فشاری پیش ساخته
واشرها دارای مزایای بسیاری نسبت به دیگر مصالح شیشه کاری میباشند. به راحتی و سهولت نصب میشوند و پرت ندارند و نیاز به هیچگونه مراقبت خاصی نمیباشد. در آب و هوای گوناگون استفاده میشوند اما در دماهای بسیار پایین سخت میشوند.
واشرها نباید تغییر شکل یابند و بایستی در برابر کشیدگی، فشار، گذشت زمان و اثرات ازن مقاوم باشند.
استفاده بهینه از آنها مستلزم برقراری ارتباط مناسب و همکاری بین تولیدکنندگان آن و طراحان چارچوب پنجره و شیشهکاران میباشد.
از انواع آن میتوان به موارد ذیل اشاره نمود:
- واشرهای سازهای
- واشرهای غیرسازهای
سایر مواد و مصالح شیشهکاری
مصالح ذیل را میتوان برای درهای داخلی، پارتیشنها، نردهها بکار برد و اینها نباید در معرض هوا قرار گیرند:
- نوار شیشهکاری خود چسبنده
- نوار مخملی سیاه خود چسبنده
- نوار ماستیک قالبی
- نوار پنبه نسوز
شیشه ساده و شفاف
قسمت اعظم شیشههایی که در ساختمانهای جدید به کار میروند عبارتند از شیشه مسطح و شفاف. شیشه شفاف به شیشهای گفته میشود که 85% نور را از خود عبور میدهد.
استفاده از روشهای متداول تولید در خلال چند دهه گذشته تأثیر پرارزشی روی محصولدهی و به صرفه بودن صنعت شیشه مسطح و صاف داشته است. البته شیشه صاف و مسطح به روشهایی از قبیل تهیه نوار یا غلتکزنی یا شناور کردن تولید میگردد که محصول بدست آمده از هر روش کیفیتی جداگانه و در نتیجه قیمتی جداگانه دارد.
قاعدتاً شیشه مسطح را که به روش تهیه نوار تولید شده در جایی به کار میبرند که بشود از پشت آن اشیاء را دید و بتوان از انحراف جزئی نور با در نظر گرفتن مزیت اقتصادی آن صرفنظر کرد.
اما از شیشه مسطح که به طریق شناور کردن یا صیقل تولید شدهاند برای پنجرهها یا اتاقکها و اصولا جایی که دید روشنی مورد نیاز است استفاده میشود. البته لازم به ذکر است که شیشههای فوق به د لیل کیفیت بالا از جمله شیشههای گرانقیمت به حساب میآیند و این شیشه که 85% نور را از خود عبور میدهد، سطح بسیار صافی دارد.
شیشه مشجر و مات
در این مورد در یک سطح شیشه مذاب به هنگام عبور از میان غلتکها نقش یا بافت ایجاد میکنند. این شیشه به دو صورت رنگی یا سفید تولید میشود و به خاطر وجود طرح یا بافت حالت مات دارد.
شیشه رنگی
شیشههای رنگی در نتیجه ترکیب ماده اصلی شیشه با مواد رنگی دلخواه و تحت شرایط خاصی ساخته میشوند. این شیشهها برحسب مورد میتواند با عبور از میان غلتکها به صورت مشجر و مات نیز درآید. البته نوعی شیشه رنگی هم هست که با فروبردن شیشه سفید در شیشه مذاب رنگی، دو روی شیشه را رنگی میکنند.
تعدادی از مواد رنگی که در تولید شیشه به مواد خام در حال ذوب اضافه میشوند به قرار زیر است:
- منگنز: بنفش و سرخابی
- گوگرد یا نقره: زرد
- آهن: سبز و قهوهای
- مس: سرخ و سبز مایل به آبی
- کبالت: آبی
- سلنیوم: زرد لیموئی
- نیکل: بنفش و قهوهای
- کروم: سبز
- طلا: سرخ یاقوتی
شیشه انعکاسی
از این نوع شیشه برای جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید و کاهش حرارت آن استفاده میشود. این نوع شیشه محصول نوعی فرآیند روکش کردن شیشه شناور است که به روش الکترواستاتیک لایه فلزی نازکی به ضخامت چند میکرون، نزدیک سطح شیشه ایجاد میکند تا بإ؛ منعکس نمودن نور خورشید نفوذ حرارت ناشی از تابش نور خورشید را بطور قابل ملاحظهای کاهش دهد.
در نتیجه این عمل در هزینههای احداث، راهاندازی و نگهداری سیستمهای تهویه و تبرید صرفهجوئی میشود. این شیشهها به صورت چندلایه، مات و رنگی تولید میشوند.
شیشه فنری (مفتولی)
از این نوع شیشه برای پوشاندنبام انبار، کارخانه، آفتابگیر و مانند اینها مصرف میشود. این شیشهها، نشکن، نسوز و فنری هستند. برای تولید، تار شیشه را که تاب کششی آن 1000 تا 4000 نیوتن بر میلیمترمربع میباشد در یک انگُم ساختگی و بیشتر در پلاستیک خمیر کرده آن را به شکل برگ به اندازه و رنگ خواسته شده پرس کرده و مانند مقوا لوله میکنند.
شیشه دو جداره
این واحد از دو جام شیشه شناور و جدا از هم تشکیل میشود که اطراف آنها (محیط) به شکل محکمی هوابندی گردیده است. هوای میان دو شیشه فاقد بخار آب است تا بدین ترتیب خصوصیت عایقبندی حرارتی و صوتی شیشه بهبود یابد. ضخامت جامهای شیشه 3، 4، 5، 6، 10 و 12 میلیمتر و پهنای فضای خالی میان آنها 5، 6، 8، 10 یا 12 میلیمتر است. واحدهای شیشه دوجداره به صورت لب قائم یا لب پلهای در کارخانه تولید میشوند.
شیشه جاذب حرارت
این شیشه برای روشنی رساندن به محل کار، آزمایشگاه، بیمارستان، کارخانه و نظیر اینها استفاده میشود. این شیشه بخش زیادی از پرتوهای خورشید را از خود عبور نمیدهد یا به عبارتی پرتوهای خورشید و حرارت را در خود نگاه میدارد یا آنها را برمیگرداند.
شیشه گرماگیر یا پرتوگیر به رنگهای خاکستری یا مفرغی یا سبز ساخته میشود که البته رنگ آن از بیرون دیده میشود ولی از درون پیدا نیست. برای جلوگیری از گذر کردن پرتوهای خورشید به شیشه خام اکسید آهن میزنند تا بخشی از پرتوها را که گرمارسان هستند در خود نگاهدارد. ساخت آنهم به طریق ریختن یا نورد خمیر سفت شیشه است که بعد از اینکار دو روی آن را میسایند و جلا میدهند.
شیشه ضد گلوله
هنگامیکه چند لایه شیشه را طوری به یکدیگر بچسبانند که ضخامت آن بین 30 الی 60 میلیمتر شود، این شیشه میتواند ضربه ناشی از شلیک گلوله را تحمل کند و سوراخ نشود. شیشههای ضدگلوله میتوانند از نوع سیکوریت یا معمولی باشند. چسب بکار رفته در آنها از نوع شفاف و غیر قابل رؤیت است.
شیشه طلقی
شیشههای طلقی که اصولاً دولا هستند به این ترتیب ساخته میشوند که دو جام شیشه را دو روی یک برگ طلقی که معمولاً از جنس میکا میباشد میچسبانند. وجود این پرده طلقی در میان شیشه مانعی میگردد تا در صورت شکستن شیشه ذرات ریز آن متلاشی نگردند.
شیشه نشکن
برای آنکه هنگام شکستن تکههای شیشه از همدیگر جدا نشوند، بین دو جام شیشه چسب میگذارند و دو شیشه را بر همدیگر فشار میدهند تا به یکدیگر بچسبند. در ساختن شیشههای نشکن زینتی، لای دو شیشه برگ پلاستیک گلدار یا رنگی میگذارند.
شیشه نشکن را چندلایی هم میسازند. همچنین لای بعضی از این شیشهها را سیمهای مسی میگذارند که هنگام شکستن، زنگ خطری که به سیمها وصل است به صدا درآید.
شیشه سیکوریت ( آبدیده یا تنیده)
برای تولید این نوع شیشه، شیشه مرغوب ساده را دوباره حرارت داده و ناگهان سرد میکنند. مقاومت این نوع شیشه در برابر نیروهای فشاری، دو تا پنج برابر نمونه شیشه مرغوب ساده با همان ضخامت و سطح است. از شیشه مرغوب آبدیده در درهای گردان، درهای کشوئی، پاسیوها، پنجرههای باشگاهها و سالنهای ورزشی و غیره استفاده میشود.
این نوع شیشه در ضخامهای 8 تا 25 میلیمتر تولید میشود و دارای انواع رنگی و جاذب حرارت میباشد. شیشه سکوریت مرغوب تاب خمشی بالایی دارد و تا حدود زیادی در برابر اختلاف گرمای دو طرف شیشه مقاومت میکند.
بلوکهای شیشهای ( آجر شیشهای)
این محصول از جهات گوناگون با قطعات بنایی قابل مقایسهاند، با این تفاوت که دارای ویژگی شفافیت و عبوردهی نیز میباشند. این بلوکها به صورت نیمه مجزا هستند و با حرارت به هم میچسبند. به این ترتیب قطعهای توخالی بدست میآید که تا حدودی عایق حرارتی و همچنین عایق خوبی در برابر صوت می باشد. لبههای بلوک را با یک ماده چسبنده پوشش میدهند.
بلوکهای شیشهای ممکن است توپر باشند که سبب کاهش بیشتر اثرات نامناسب نور خورشید میشوند، در این صورت آجرشیشهای نامیده میشوند.
کاشی شیشهای
این نوع شیشه از پرس کردن خمیر شیشه به اندازههای مختلف تولید میگردد و برای انتقال نور از بام به زیر یا از کف محوطه به زیرزمین به کار میرود. کاشی شیشهای در انواع ساده و گلدار (تار) و... میباشد.
شیشه تار و شیشه شیری
این شیشه بدو صورت تولید میشود:
1- به مواد خام شیشه موادی افزوده میشود که به دلیل زود سرد شدن این مواد شیشه تار میشود. یا اینکه مواد افزودنی پس از سرد شدن، رنگ شیری پیدا میکند. به کمک مواد رنگآور میتوان به شیشه تار رنگی نیز دست یافت.
2- با استفاده از اسید فلوئوریدریک یا پاشیدن ماسه سیلیسی روی شیشه، این عمل صورت میگیرد.
شیشه مسلح
برای آنکه شیشه مقاومت بیشتری در مقابل ضربه داشته باشد و هنگام آتشسوزی در اثر شکستن فرو نریزد، آن را مسلح میکنند. بدین طریق که یک صفحه توری سیمی بین دو لایه شیشه قرار میدهند. این نوع شیشه بیشتر به روش ریختن تهیه میشود.
روش ساخت آن به این صورت است که اول شیشه مذاب را روی سینی مسطحی که به همین منظور تهیه شده است، میریزند سپس روی آن یک توری سیمی پهن میکنند. آنگاه لایه دوم شیشه مذاب را ریخته، قدری صبر میکنند تا شیشه حالت خمیری به خود بگیرد. سپس آن را با استفاده از نورد یا غلتک به صورت مشجر یا ساده در میآورند.
ضخامت شیشههای مسلح حدود 4 تا 6 میلیمتر است و بیشتر برای درهای ورودی کارگاهها، آسانسورها و غیره که امکان ضربه خوردن به شیشه وجود دارد، مصرف میشوند.